Rijtest: BMW X5 xDrive30d

Vorige week een Lexus, vandaag stond ik in Kontich, net drie dozen uit mijn Z4 gewrongen en bij een klant afgeleverd en vroeg me plots af “tiens, zou je een testrit bij Bornem rechtstreeks kunnen boeken?”.

Ik had mijn dealer een hele tijd terug al eens gevraagd hoe zo een xDrive30d zou rijden (gewoon de drieliter turbodiesel van BMW, maar dan in een X5) maar van een testrit kwam het maar niet.

Dankzij de wonderen van de wereld, en het feit dat Base een 3G-paal in de buurt van Kontich heeft staan, had ik snel het telefoonnummer van BMW Bornem bemachtigd, en de vriendelijke receptioniste verbond me door met het Driving Centre. Of ik binnen een half uurtje een X5 of X6 kon bietsen met drieliter turbodiesel. Ja, lukt wel.

Kwartiertje later stond mijn Z4 te tikken op de parking in Bornem, en werden mijn identiteitskaart en rijbewijs gekopieerd en kon ik een kribbel zetten voor anderhalf uur SUV-rijden in BMW’s grootste.

Op de Rijksweg werd al snel duidelijk dat zo een drieliter turbodiesel geen ///M-allures had, en dat de LED corona’s – ondanks ze gemonteerd stonden op 2 ton staal – toch niet afschrikwekkend genoeg waren voor een verloren ik-voeg-links-in-zonder-te-kijken. Maar door de hoge zitpositie zie je alles vrij vroeg gebeuren en merkwaardig genoeg krijg je vanuit de remmen en het stuur niet de indruk dat je met die 2 ton onderweg bent.

De X5 zat niet afgeladen vol met opties, maar toch slaagde ik er al rijdende in om mijn iPhone via Bluetooth te verbinden aan de iDrive en wat eigen muziek op te zetten. Geen idee of dit al een geavanceerde hifi was, maar het klonk alleszins beter dan de kwaliteit van de 320d-speakertjes van weleer. De zetelverwarming lekker aan, de elektrische standaard-zetels netjes ingesteld, de linkervoet op de voetsteun en gaan met de banaan. Een BMW is voor een BMW-rijder zoals een iPhone voor een iPhone-gebruiker: ook het nieuwe model zit je als gegoten. De afwerking is er enkel beter op geworden, en alle bedieningsorganen wijzen zich vanzelf uit.

Ook qua kofferruimte en achterbank is de X5 gewoon een erg ruime wagen. De achterbank is ook hier in 60/40 neerklapbaar door middel van een hendel, en je kan indien nodig de zetels ook nog naar voor schuiven.

Deze X5 was overigens ook uitgerust met een derde zitrij waar twee kleinere personen plaats in kunnen nemen. Waar je bij een Range Rover toch een combinatie moet uitvoeren om zitvlak en rugleuning uit te klappen, gaat dat in de X5 met één handomdraai.

De Rijksweg sluit voorbij Temse aan op de E17 en dat was mijn doel. Op de E17 ging ik even nagaan hoe zo een drieliter diesel zich verhoudt tot mijn Z4 of mijn R1200RT. En, daar wordt toch pijnlijk duidelijk dat je niet alleen koppel moet hebben, maar ook pure pk’s. In de hogere versnellingen kon je niet echt spreken van een verbazende versnelling, en het handmatig terugschakelen naar 4e werd teniet gedaan door de elektronica. Nee, niet het sensationele gevoel van in mijn Z4 om gewoon in 6e versnelling nog genoeg vermogen te hebben om iedereen voorbij te blazen.

Maar als je de volgende afrit neemt heb je wel een prachtig bochtig weggetje waar de X5 heel sterk uitblonk. Boven de 100 km/u leek de X5 de eerste kilometers nogal sloom, maar op dat stukje bleef ie gretig tussen de 3- en 4000 toeren en verslond ie bocht na bocht. Hard remmen, bocht insturen, terug accelereren, … Een plezier 🙂

Vervolgens begaf ik me in dunne straatjes van Rupelmonde en Bornem, waar de X5 eigenlijk ook weer niet groot aanvoelde. Een kasseistrook werd probleemloos genomen met een comfort dat beter is dan de Comfort-instelling van mijn ESA op mijn R1200RT motorfiets.

Terug op de rijksweg leek het alsof de motor ontwaakt was. Bij accelereren klonk een stevige grom, en het achterliggende verkeer werd snel kleiner als de voet op het pedaal ging. Maar de motor en chassis leken zich meer uit te leven op bochtige wegen die ze nabij Bornem veel blijken te hebben, en zelfs een verlaten kasseistrook waar heren wielrenners voor terugdeinzen nam de X5 gretig op.

Goed, de X5 is qua formaat en wegligging de top, en onder de 100 km/u qua vermogen geen stakker, maar erboven ben ik toch meer gewoon met een ///M en een motorfiets. Wat me teleurstelt is toch wel dat ie er op de snelweg niet dezelfde gretigheid op nahoudt als de Lexus RX 450H die ik de week ervoor getest heb, en dat is wel jammer. Voor de rest is de wagen beter voorzien dan de Lexus, maar zit je qua prijs ook makkelijk 10 tot 20k boven die van de Lexus.

Alle foto’s

 

wooter

 

Leave a Reply

css.php
%d