Autotest: BMW 120d Cabriolet

Ik durf bij tijden wel eens een auto-dealer binnenlopen als hobby en dagdromerij, en ben daar dan ook vrij eerlijk in als een verkoper op me komt toegelopen. Ik lieg dus niet als ik zeg dat ik misschien wel eens overweeg om in het eerste kwartaal van 2009 aan een nieuwe set wielen te denken. Meestal is dit genoeg om met gerust gelaten te worden, of alleszins een vrij relaxe babbel te houden zonder direct een offerte onder de neus geduwd te krijgen. Je hebt namelijk niet graag dat je dagdromen verknoeid worden door uren naar een computerschermpje te staren en te twijfelen over allerlei dure opties, als je binnenliep om een auto te voélen. Zo bevond ik me dus die dag in een Brusselse BMW-dealer, het trio cabrio’s bewonderend. M’n huidige 320d heeft me ver-beieriseerd door z’n goede rijeigenschappen, maar ik wil terug naar m’n oude liefde van het open rijden. Achter mekaar had men de Z4, 3 serie cabrio en 1 serie cabrio netjes uitdagend opgesteld, en ik deed dan ook het klassieke instappen en zeteltje verstellen tot de perfecte rijhouding. Na een aangenaam gesprek met een nieuwbakken verkoper, bleef ie toch aandringen op het maken van een testrit. Een 120d zou het zijn, want voor een 3 met oliestoof moet je naar Bornem, het testcentrum van BMW in België. 107841079810810 Nu kan je zeggen “ah jakkes!”, maar in dieselend België kan je gewoon niet op tegen een 163 of 177pk sterke maar geciviliseerde diesel met deftig koppel. Benzinerijdend kost je dubbel zoveel, en pas aan 150000km win je eigenlijk met LPG tegenover diesel. De motor is identiek aan deze in m’n 320d, dus het klassieke lineaire gedrag en de snel oplopende snelheden zijn ook aanwezig in de cabrio. Het dieselgenagel van deze viercilinder ook, maar is niet zo overstemmend als m’n eigen oude Audi met 1.9 tdi. De wagen was uitgerust met M-stuur en M-versnellingspook, wat me ook direct een “thuis”-gevoel gaf. De zetels waren standaard, maar eigenlijk stoorde me dat minder dan dat ik had verwacht. Toch zou ik zelf opteren voor de sportzetels, als je de pingels overhebt. De standaard zetels geven wel een goede zithouding, maar als je vlot door een bocht gaat merk je toch dat je vooral je armspieren gebruikt om op je plek te blijven zitten. Het eerste stuk van de reis, als we uit het stadscentrum zijn gesukkeld, is even blaffen op de snelweg. De wagen heeft er inmiddels al 9000 km opzitten, dus dat kunnen we enigzins schaamteloos doen. De auto maakt snel grote stappen, maar je merkt wel dat ie in 6e lui wordt, zonder het vermogen om te versnellen te verliezen. Rijwind wordt boven 120 km/u wel een beetje te luid, maar wat wil je zonder windscherm en met de raampjes laag. De airco geeft voldoende koelte op deze warme dag, en ik moet constateren dat deze cabrio gewoon even goed rijdt als m’n dreier, met als extraatje dat het dak eraf kan. Wat goed nieuws is! De wind slaat toch niet in je gezicht, dus het is wel prettig rijden met 25° in de schaduw als buitentemperatuur. En met zo’n .20d-motor zit je snel aan hoogst illegale snelheden anyway. Ik zet de wagen aan de kant op een parking, om even te kijken wat voor vlees we eigenlijk in de kuip hebben. Mooie 5-spaaks 17″ velgen die al wat vuil zijn, een standaard bumperkit en in de koffer een opgevouwen windscherm. Als ik rondrij met de Audi, zit het windscherm er vaak in zonder opengeklapt te zijn, om bij frisser weer eenvoudig het windscherm op te klappen en door te rijden. Toch even proberen wat het effect is op deze einser dus. Ik denk dat je zelfs mét handleiding even twijfelt ofdat je correct het windscherm opzet. Opgevouwen neemt het ding niet veel ruimte in de koffer in, maar je moet wel zien dat je het ding dan ook correct ontvouwt en monteert. Vooral de stroeve werking bij het blokkeren boezemt je weinig vertrouwen in: mag ik er nu wat meer kracht op zetten, of gaat het iele dingetje breken? Na vijf minuutjes prullen stond het ding toch rechtop, en al rijdende merk ik op dat het ding toch wel goed werkt. Goed, dat was leuk maar toch maar snel die ramen naar beneden en dat visnetje terug neer werken. Ik ga de snelweg af en zoek de kleine binnenwegen in het Hageland op die ik soms gebruik om de file te vermijden. Doorheen de velden en heuvels rij ik van dorpskern tot dorpskern, met het nodige gooi- en smijtwerk. En dan moet ik eigenlijk vaststellen dat mijn 3-serie gewoon een dijk van een wagen is, want deze einser reageert quasi identiek. Lustig op het gas, sportief door de bochten; deze wagen heeft alle voordelen van een 3 voor mij, zonder de nadelen van m’n oude Audi Cabriolet. Plezier! Vooral omdat de 17″ wielen met runflat rubber wel degelijk de auto doen rijden, zonder dat je daarvoor elk hinderlijk putje in de weg voelt. Gassen gaat goed, maar remmen gaat ook goed. Ik wijt dit aan de Bridgestone Potenza’s die op de 17″ banden zitten, in plaats van de normale Continental meuk die op mijn dreier zit. Het parcours liet me niet toe om de remmen tot faden te dwingen, maar als het remsysteem identiek is aan m’n dreier, maar dan met minder gewicht, duurt het wel even alvorens je het rustiger aan moet doen. Ik ben wég van de I-drive. Het ding mag dan niet TomTomsiaans zo eenvoudig in het gebruik zijn (dan moet je draaien, dan moet je duwen), maar het scherm op het dashboard geeft je de correcte info, op een ideale hoogte, en je loopt niet het risico om eeuwig met je vingers op het scherm te liggen pielen omdat je je mistypt door de combinatie van verschillende fysicawetten op je uitgestrekte arm tijdens het rijden. Voor iemand zoals mij die nog altijd z’n tien jaar oude VDO Dayton in elke nieuwe auto inbouwt omdat dat systeem gewoon het beste werkt voor mij, is dat al een hele vooruitgang. Ik had wat schrik voor het schermje dat kleiner is dan in een 3-reeks, maar er staat gewoon evenveel informatie op, met enkel een kleiner kaartje. Geen paniek overigens als je snel van radiostation wil wisselen, of de airco wil beregelen: de analoge knoppen werken ook nog altijd als vanouds. Ook als je met I-drive aan de radio gaat spelen, blijf je de schermpjes en meldingen van het navigatiesysteem behouden. Ik rij langs Tervuren en het Zoniënwoud terug Brussel binnen, voor een stukje relax boulevardcruisen. De stop-start van EfficientDynamics werkt zoals verwacht, maar je stelt je dan toch de vraag welk verschil een benzine zou maken in het totale rijgeluid. Even accelereren in de Belliardtunnel, en je merkt direct dat zo’n diesel dus geen dikke sound geeft, en bij 4000rpm er gewoon aan is voor de moeite. Het gaat vooruit, maar zonder soundtrack. Wat wél leuk is, dat je tijdens het rijden onder de 50 km/u gewoon het dak kan openen of sluiten. Bij de meeste cabrio’s is het toch stressen ofdat de roodlichtfase lang genoeg gaat zijn om het dak te manipuleren, maar in deze einser is dit allemaal geen probleem. Ook geloof ik niks van de geclaimde +20 seconden om het dak te openen of sluiten: de afdekklep opent en sluit sneller dan deze van m’n Audi, en het dak trekt zich sneller weg – of legt zich sneller terug – dan m’n Audi. Ook geen gefoetel meer met klemmetjes die je moet lostrekken, draaien, induwen en uitschuiven: alles gaat electronisch. Je moet alleen je rechter wijsvinger gedurende de hele tijd op de knop in de middenconsole houden. 1081610819Net voor ik de auto terug afgeef, speel ik nog even met de mogelijkheden van de auto en z’n I-drive, en merk dat de sleutel zónder Comfort Access blijkbaar ook de mogelijkheid heeft om het dak vanop afstand te openen: net zoals je bij een E90 en andere gewoon de knop “openen” moet ingeduwd houden om de ramen te openen, gaat het dak er ook vlotjes vanaf. Conclusie: zeer zeker een kanshebber, en gezien de meerprijs voor een dreier cabrio, met evenveel zitruimte vooraan en achteraan, en evenveel kofferruimte… Why? De zescilinder diesel, maybe? Speelgoed zoals adaptive cruise control, adaptive headlights en zo? Het wordt moeilijk om 15000€ aan prijsverschil te verantwoorden op enkel een krachtigere motor en meer electronica, als je in beide gevallen toch maar 120 km/u mag, en deze 120d ook gewoon probleemloos 230 km/u gaat in de heimat… En tóch… wil ik de opkomende 123d eens testen… 🙂 Dank aan P. Koutsos van BMW Brussels voor het regelen van deze rijtest. De hele fotoreeks geschoten met m’n HTC Touch Cruise vind je op http://wouter.shush.com/v/various/auto/car_tests/bmw_120d_cabrio

 

wooter

 

Geef een reactie

css.php
%d