Ik ben al enige tijd op zoek naar iets groters om de familie en verkoopwaar in alle ruimte en luxe te vervoeren. De Z4 is vanzelfsprekend te klein voor een gezin van 3 en de 120d begint ook aan zijn limieten te komen als we op reis gaan. De Z4 is een heerlijke kar om met z’n tweetjes door Europa te schieten, maar dat gevoel heb ik niet met de 1-reeks. In beide gevallen zijn de koffers ruim genoeg voor dagelijks gebruik, maar als je iets groters dan één bak bier moet meenemen met wat andere spullen, zitten ze al goed vol. Niet bevorderlijk als je dan eens 5 lichtbalken moet ophalen en dit betekent dat er 2 in de koffer passen en de drie anderen over de lege passagierszegels gedrapeerd zijn. Bon.

Mijn origineel plan was om minder dan 20k kapot te slaan op een Porsche Cayenne van 2004-2005. Die dingen gingen makkelijk tussen de 15-18k met 150000km op de teller, en daarmee had je eigenlijk de beste SUV uit die tijd. Met de V8 benzinemotor zat je ook goed voor meerdere honderdduizenden kilometers. Brandstof was niet zo een grote zorg want het merendeel van mijn kilometers zijn momenteel op de motorfiets. Meer dan 10k per jaar met de Cayenne zou me verbazen. Maar toen kwamen de nieuwe VAA-regels en plots werd die 15k-Porsche een Porsche van 15k VAA per jaar. En ja, eigenlijk is zo een turbo leuker, en een panoramisch dak leuker, en is de GPS van voor 2006 bagger, en … Afijn, misschien gaat iets recenter me toch beter passen.

Vorige week liep ik in Hasselt een Land Rover dealer binnen om de Range Rover Evoque te bekijken waarvan net een concept als cabrio uit was. Een SUV met cabriodak, dat klinkt geweldig! Jammer genoeg zaten er een paar afknappers op het ontwerp (‘t is geen grote kar, flauwe motorisaties en er ontbreekt een voetsteun!) en met verkopers zonder interesse stond ik niet veel later terug buiten. Ernaast lag een Lexus dealer, en ik wist dat hier op het forum al de RH vermeld werd in het VAA-draadje… Binnengewandeld en 8 minuten later had ik een boeking voor een testrit op zak.

Waar het toonzaalmodel met zwart lederen zetels er vrij saai uit zag, had dit demomodel een fris bleek lederen interieur. Ik zet me in de zetel die op Amerikaanse maat lijkt gemaakt, en krijg een korte uitleg over het navigatie/communicatiesysteem en de hybride aandrijving in deze V6 SUV met een stapel accu’s en twee elektromotoren aan boord.

De 3,5l V6 ontwaakt bij het starten, maar dat ligt eerder aan het feit dat de motor koud is en het systeem zelf beslist dat de motor even moet draaien om feilloos in te grijpen als het vermogen de elektromotoren niet toekomen. Niet veel later valt de V6 terug uit en rij ik de parkeerplaats van de dealer vrij geruisloos af.

Op het display verschijnt dat ik braaf op de elektromotor blijf rijden onder de 80 km/u als ik niet teveel gas geef. Telkens ik meer accelereer, hoor je wel dat er iets met een benzinevoeding onder de motorkap zit. In de stadskern gaat het anders wel vrij geruisloos met het verkeer mee en zelfs de overstekende voetgangers beseffen niet dat het een grote broer van hun geliefde Prius is die voor hen stopt.

Het navigatiesysteem is duidelijk, tot je het moet bedienen. In plaats van de iDrives en touchscreen-oplossingen van deze wereld heeft Lexus voor een systeem gekozen dat je kan vergelijken met een soort van trackball meets joystick, die een handje op het scherm moeten navigeren. Dat is al niet erg eenvoudig om op klikbare gebieden op je scherm te navigeren al rijdend, maar de [I]linkermuisknop[/I] is dan ook nog eens vervangen door een toets links en rechts van je polssteun, en dat vraagt toch enige gewenning. De Bluetooth module herkende mijn iPhone als telefoon, maar kon geen muziek afspelen.

Andere besturingselementen zijn een beetje warrig verzameld. Het werkt allemaal wel, maar ik ben niet helemaal mee waarom de temperatuurregeling voor bestuurder netjes verticaal gerangschikt is, maar die voor passagier er scheef bij staat. De knoppen doen allemaal ook ietsje goedkoper af dan een Mercedes, Audi of BMW, het niveau van luxe waar Lexus naar mikt.

Wat ik wel positief vind is dat Lexus niet alleen een knop heeft voorzien om de kofferklep van op afstand te openen (zoals de meeste SUV’s nu hebben), maar dat je met die knop ook de kofferklep van op afstand kan sluiten! Goed, dat is allemaal niet zo veilig, poetsvrouwen indachtig die zich onder het sluitende dak van een 6-reeks kunnen manoeuvreren, maar voor de volwassenen die wel overweg kunnen met technologie en haar vooruitgang vind ik het wel aangenaam.

De koffer is ruim, en de achterbank kan in 60/40 delen eenvoudig neergeklapt worden door de handige hendels bevestigd in de koffer. Het spaart je weer een wandeling van de kofferklep naar de achterbank uit. Je ziet dat het voor Amerikanen gemaakt is.

Bon, een zevental minuten doorheen het centrum en het regeneratieve remmen heeft ervoor gezorgd dat de acculading nauwelijks gezakt is. Vervolgens op een ringweg 90 km/u rijden zorgt er enkel voor dat de accu’s nog meer geladen worden want eens boven de 80 schakelt de benzinemotor sowieso aan.

Er valt over het rijden op normale wegen en in de stad eigenlijk weinig op te merken aan deze wagen. Het ding gaat vooruit wanneer je wil, stopt wanneer je wil en hoewel de wagen breed is, heb ik nu nergens het gevoel gehad dat ik met een vrachtwagen onderweg was.

Dat veranderde lichtjes toen ik vol accelereerde om in te voegen op de snelweg. Het is zeker geen vrachtwagen, zeker niet met de V6 en de beide elektromotoren, maar onder dergelijke acceleratie merk je wel dat het eigenlijk een FWD is met een beetje RWD door een elektromotor. En bijgevolg redelijk wat torque steering bij volgas.

Wat wel opvalt is dat de CVT versnellingsbak niet aan doet als een CVT. Een klassieke CVT gaat janken aan 4000tpm als je wil accelereren aan vollast, en 3000 aan halve last om dan bij cruisen aan 1200tpm niks te doen. De CVT in de RX daarentegen was zo geprogrammeerd om met de V6 toch een indruk te geven van acceleratie dus de toerentallen waren ook gevarieerd doorheen de acceleratie. Het is dus ten dele wat show, maar ik moet zeggen dat zo een V6 toch wel poeier heeft, en ook klinkt alsof ie poeier heeft.

Opmerkelijk is ook dat tijdens het accelereren heel wat accuvermogen erdoor werd gejaagd, wat vertaalde in een lagere accustand. Nu, bij de volgende afslag was dat weer opgelost door het regeneratieve remmen en het continu draaien van de benzinemotor aan kruissnelheid boven de 80 km/u.

Conclusie is dat die RX een verbazend goeie auto is. Minpunten zijn het interieur met zijn ergonomische missers en de toque steering, maar voor de rest een vrij complete wagen voor minder geld dan wat de Duitsers het voor doen. Daarenboven lijkt het voor mij dat de motor op de snelweg meer in z’n sas is dan de X5 xDrive30d als het aan komt op gretigheid bij inhalen. Maar daarover meer.

En er zit een voetsteun in!

De RX krijgt binnenkort overigens een facelift om iets meer in lijn met de rest van het gamma te zijn. Samen met de LED lichten vind ik het exterieur er dan wel erg strak uit zien. Nog niet helemaal overtuigd van het interieur, maar met dergelijke verbruikscijfers, toch een V6 en een gezonde VAA zeker een kar die ik in het achterhoofd hou.